bebek müjdesi

çekirdek tüzün ailesi (15.05.2003)


hep tılsımlı hayat tılsımlı hayat diyorum da daha hayatımın tılsımından bir bahsedememişim.
tılsım süpriz bir bebekti bizim için,planlamamıştık.hatta babası için biraz fazla süpriz ve beklenmedik bir bebekti...!
çocukları biraz seven bayanlar gün geldiğinde sevdikleri adama "hamileyim..!" demeyi ve
eşinin avaz avaz bağırıp sevinç çığlıkları atarak "yaşasıııııııın baba oluyorum...baba oluyorum..." diye delirmesini hayal ederler.ben de öyle hayal etmiştim ama öyle olmadı.
eşime telefonda hamileyim dediğimde onun bana dediği ilk söz paniklemiş ve hoşnutsuz bir ses tonuyla "şaka yapıyorsun değil mi?" oldu."hayır yapmıyorum"diye cevapladım;uzun bir sessizlikten sonra telefon yüzüme kapandı...o andaki ruh halimi anlatacak kelimeleri burada seçip yazmak çok ama çok zor;hayal kırıklığı,üzüntü,yer yarılsada dibine girsem isteği,boşluk hissi...evet boşluk hissi..uzunca bir süre hiç birşey düşünemedim,beynim uyuşmuştu,kendimi yanlız ve çaresiz hissetmiştim.ağlamak bile aklıma gelmedi bağırıp çağırmadım isyan etmedim.öylece susmaktan başka birşey yapmadım ,yapamadım...
bu durumda eşime hak verdiğim tek nokta vardı;bebek erken geliyordu.henüz evleneli 3 ay olmuştu ve evliliğe alışmaya çalışıyorduk ama bebek geliyordu işte...ehh,madem geliyordu hoş geliyordu,zamanlamanın benim için o kadar da önemi yoktu.neticesinde senelerdir çılgıncasına hayalini kurduğum bir şeydi çocuk sahibi olmak.
sonraki bir hafta sarp'ı bebek fikrine alıştırmakla geçti,benim için zor bir haftaydı fakat sonunda zafer benimdi bir ay sonra sarp minik kızının gelmesini dört gözle bekler olmuştu...
kız olduğunu mu nereden biliyordu...?
bu da ayrı bir hikaye....;)